Mezar Taşı...

yalnızlık mezar taşı gibidir… kimsesiz bir mezar taşı… ne bayramlarda bir geleni vardır nede bir güvercin konar üstüne… sadece bekler yalnız olan… gece çisil çisil günün yağmasını bekler… beklemek bazen o kadar zor gelir ki kaçmak istersin bu şehirden… tüm kalabalığın arasından sıvışmak istersin gizlice… 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Öksüz...

Resim
ruhum bu aralar öksüz bir çocuk gibi... hep bir seyler arayıp sığınıp sahiplenilmek istiyor ama her defasında yanaştığı Limanlar ona bir yer göstermediği gibi bir sürü şeylerini de alıyor... her limanda çizdiğim dünyamın resimleri parça parça kopartılıyor... yap-boz gibi birleştirilmez ki artık... eksik parçaların yerine yeni resim cizsende orası hep yamali kalacak....
Devamı