Kayıtlar
Anlaşılmayan Şeyler...
Kolay bir hüzündür gecenin kovuğundan sarkan Ellerindeki paramparça geçmişin sığ bir gövdesidir yolun ortasında Erken bir gülüşe başlarken (tutanabildiğin yalnızca bir gülüş) Ve sanki (kendinden korkan) bir erken bağlanmışlık varoluş ve tükenişin. Bir görüntü anlatır (sanki) bir yolun, bir yoğunluğun ortasında bal rengi kanı Ve ayrılığın ta içinde biriken küllüğüdür özlemin. Eski, hep eski anlatılmamışlıktır defterlerin. Kuruyan su. Kuruyan uykusu. Ve kan yine de bal rengi derbederliğin... Murathan MUNGAN
Çocuk olmak isterken...
Çocuk olmak istesemde artık bunun olmayacağını bildiğim içim bu ısrarımdan yavaş yavaş vazgeçiyorum... içindeki çocuk derler ya sanırım artık uslanmaya başladı... artık öyle ulu orta yerde artık hoplayıp zıplamıyor... her şeyi izliyor fakat tepki vermiyor... içimizdeki çocuğu ne zaman öldürürüz ya da öldürmeye kıyabilir misiniz? içinizdeki çocuk büyüyünce zaten ölmüyor mu? bence yaşananlar yaşadıkların yaşadıklarımız bununla orantılı... onu yaşatmak istediğin kadar yaşatırsın... ne uzun ne de fazla... vazgçemek belki deen büyük sorun bu olsa gerek insan hayatında... içindeki çocuktan vazgeçmek........