İstanbul

sana bu akşam o kadar küfürler ettim ki anlatamam… hem doya doya izledim hem sövdüm hemde doyasıya içtim bu akşam… bütün dertleri hep sen verdin bana kederleri de hüzünleri de neşeyi de… hepsinin başının altından çıktı… ne kopabilmek mümkün senden ne yaşayabilmek… vazgeçebilmek ne mümkün senden… ama artık yeter… acıları yaşıyorum artık sende… artık yeter be  İstanbul’um… bu ne aşk ne ızdırap… nedir sen söyle bana…. Nedir?????